Dag 8: Panda's in Atlanta

We hebben vannacht goed geslapen in ons hotel te Atlanta. Om 7u45 staan we op om ons klaar te maken voor het ontbijt. Er is weer veel keuze, zowel warm als koud. Ik waag mij voor de eerste keer aan de froot loops. Niet slecht, maar het is wel een overdosis aan kleurstofbom in de mond. 

Voor we doorrijden naar Orlando, gaan we eerst nog naar de Zoo in Atlanta. Ze hebben hier een tweeling reuzenpanda's. Er zijn slechts 4 plaatsen in de USA waar ze reuzenpanda's hebben. Dit is in Atlanta, San Diego, Washington D.C en Memphis.

De panda's in de zoo heten: Lun Lun (sinds 1999), Yang Yang (sinds 1999), Mei Lun (2013) en Mei Huan (2013). Als het warmer is dan 72 F moeten ze binnen blijven, aangezien ze de warmte minder goed kunnen verdragen. 

Na de panda's kwamen we bij de tijgers. Deze lagen heel ver, maar heb wel een unieke foto kunnen nemen met mijn lens. 

Het is enorm warm in de zoo en we rusten even op een groot dier onderweg. 

We bezoeken het reptielenhuis. Ze hebben heel veel slangen en schildpadden. 

Ook schildpadden hebben hun behoeften...

Het is een kleinere zoo, maar spenderen ook een grote omgeving voor de gorilla's. Ze hebben vier grote territoriums. De apen hebben ook veel kleintjes gemaakt het laatste jaar. Het is zo grappig om ze te zien spelen. Het oudere broertje blijft steeds bij zijn kleiner zusje.

Er zijn leeuwen, olifanten, neushoorns, enz... Maar het zijn vooral de reuzenpanda's en gorilla's die het park zoveel bezoekers brengt. In de souvenirshop kopen we elk nog een t-shirt. Ik wil heel graag een t-shirt van de panda's, maar in de shop bij de ingang hebben ze er geen voor vrouwen. We vragen het aan de verkoopster en we moeten terug naar de panda's bij de pandashop. Hoe stom van ons... Maarja daar aangekomen hebben ze geen kleinere maat voor vrouwen en ben ik verplicht om mij een kind t-shirt te kopen in maat L. Deze past mij gelukkig wel. Tom koopt bij de hoofdingang een t-shirt van een stoere gorilla. 

Het was zeer leuk, maar we moeten vertrekken naar onze volgende bestemming. Om 13u vertrekken we voor een rit van 6u30 rijden tot aan ons huurhuis in Orlando. Onderweg stoppen we nog bij een Dairy Queen voor een ijsje. Af en toe hebben we regen, maar na een regenbui komt de regenboog piepen. 

We praten over al onze reizen in de USA en wat onze ranglijst van de nationale parken is. We zijn er volledig uit dat ons favoriete natioale park van de USA, Glacier NP is. 

Tom zijn top: 1 Glacier NP 2 Grand Teton NP 3 Yosemite NP 4 Yellowstone NP 5 Great Smoky Mountains NP 6 Zion NP 7 Grand Canyon NP 8 Arches NP 9 Olympic NP 10 Bryce Canyon 11 Mount Rainier 12 Crater Lake NP 13 Mesa Verde NP 14 Capitol Reef 15 Death Valley NP 16 Joshua Tree NP 17 Canyonlands NP 18 Everglades NP

Jess top: 1 Glacier NP 2 Grand Teton NP 3 Yellowstone NP 4 Arches NP 5 Yosemite NP 6 Great Smoky Mountains NP 7 Mount Rainier NP 8 Olympic NP 9 Grand Canyon NP 10 Zion NP 11 Capitol Reef NP 12 Bryce Canyon NP 13 Crater Lake NP 14 Mesa Verde 15 Canyonlands 16 Everglades NP 17 Death Valley 18 Joshua Tree NP

Het valt ons allebei op dat de rode rotsen steeds meer achteruit gaan en dat onze reis van vorig jaar zeer hoog scoort. 

Het heeft ons lang bezig gehouden en komen zonder in slaap te vallen in de Walmart. Het is bijna 21u, maar nog altijd heel druk. We lopen alle gangen af en doen onze inkopen voor deze week. vijf minuten rijden, zijn we bij ons verblijf, maar de alarm code werkt niet. We proberen drie keer, maar het lichtje kleurt steeds rood. Ik haal mijn roadbook uit de auto en zoek telefoonnummer van het lokale huismanagement op. Gelukkig nemen ze nog op, aangezien het al bijna 23u is. We krijgen een andere code om de sleutels te vergrendelen, want onze code is niet aangepast. Naast de deur zit er een doosje waar de sleutels van de voordeur zitten (ook wel met een code). Pfftt, wat een begin. Er komt iemand langs omdat het eerst niet wou lukken met de code, maar Tom blijft proberen. Uiteindelijk lukt het wel en kunnen we direct onze boodschappen in de koelkast leggen. 

Een meneer van het huisbureau komt nog kijken of alles in orde is. Nadat de boodschappen weg zijn, willen we naar het zwembad, maar schuifdeur zit zo vast als iets. Terug naar bureau gebeld (zal dure rekening worden voor mij) of er ook een code aanzit. Helaas weten ze het ook niet en komt er morgenvroeg iemand kijken. We warmen ons eten op en gaan slapen. Het was een vermoeiende dag en hopelijk kunnen we morgen in het zwembad geraken. 

Slaapwel iedereen.